شازده کوچولوی فیک

من فضا رو دوست دارم. آدم فضایی‌ها رو هم. اصلا هرچی از فضا بیاد.

بعد از اون سیگنال‌ها یه خبر اومد که قراره یه شهاب‌سنگ بخوره زمین و همه چیز رو به فنا بده. خبر اینقد هیجانی و بدون بازتاب بود که اصلا نیاز نداشت پیگیری کنم واقعیه یا نه؟! خب معلوم بود این خبر اگه واقعی باشه مثه بمب میترکید نه اینکه فقط ما ایرانی‌ها با میانگین ضریب هوشی ۸۴ بهش توجه کنیم!

اما کاش واقعی بود. چه لذتی داشت خبر اینکه قراره همه باهم نابود شیم. خیالمون راحت باشه دیگه هیچکس نمیمونه بعد از ما که بیرحمانه قضاوتمون کنه. اونوقت میتونستیم راحت مجنون باشیم. راحت عشق بازی کنیم. راحت لیلی رو بغل کنیم و دیگه با کنایه حرف نزنیم و رفتار نکنیم. لیلی راحت داد بزنه کی رو دوست داره. مجنون خیال‌پردازی نکنه که لیلی چرا ظرف منو شکست؟ میتونستیم همه همدیگه رو با خیال راحت ببوسیم. همین بس نیست؟ می‌شد همه همدیگه رو با خیال راحت ببوسیم.